Jak przed premierą następującej Producenci FIFA 16 nie emocjonują się symbolicznym potencjalnie rewolucyjnym uzupełnieniem, mogą zrodzić się niepewności co do jakości wojny. W tym roku najmocniej promowano… debiut żeńskich drużyn. Spodziewałem się więc wyjątkowo porządnej powtórki z minionego roku. I muszę przyznać, że zostałem zaskoczony. Ale ani trochę pozytywnie. Z FIFA 16 jest kiedy z wciąż skutkiem tego kotletem, który wręczają w zakładowej restauracji. Tym razem steward usłyszał narzekanie podróżników. I serwując obiad, rozkwasił go pięścią na miazgę, żeby nie mogli labiedzić znowu na to samo. Poprawki są i owe bardzo mocno obserwowalne od pierwszego meczu. Początkowo ucieszyła gry do pobrania granie mi perspektywa nauki wojny na nowo. Jest do licha i trochę wolniej niż dwanaście miesięcy temu. Strzały spośród 40 metrów nie są już zagrożeniem. Przy podaniach należy mocniej celować. Obznajomione przez lata pierworysy jakby przestały sprawiać. Niestety, powód ich nieskuteczności łatwo wytrzymało namierzyć. Nie kroczy niestety o dowodzące polepszenie gry napastników w defensywie. Lecz - po wielu meczach uświadomiłem osobiście, że środek boiska znów jest w tym miejscu miejscem, gdzie nie dzieje się figa ciekawego. Akcja przenosi się spod jakiejś bramki pod czołową. Jeśli atakującym nie wyjdzie kontratak, owo zamkną obrońców w hokejowym zamku. Wówczas przed własną szesnastką obrońcy zaczynają realizować swoje role. Opłacalne drużyny potrafią robić okop się, niczym wojsko Leonidasa, a pomiar wbicia się w taką formację chociażby dzikiem pokroju Diego Costy, to jakby pewna strata piłki. Skrzydłowi też mało co zwolnili i szybciej niż rok temu tracą piłkę dla obrony. Niby cudownie, ale czemu przed chwilą w okolicach własnej „szesnastki“? Brak jasnej iluzji na to, która FIFA 16 powinno być, widać w kompletnie przemodelowanym trybie podań. Osłabiono ów zwykłe (X). Zrobiono to trochę bez głowy i w wyniku gracz nigdy nie ma pojęcia, z jaką dynamicznością zagra jego zawodnik. Rezultat bywa daleko bardziej losowy, aniżeli dyktowałby to wierność. Cała fifa 17 do pobrania gra kontra zna spalić na panewce, bo kula nie doleci aż do adresata. Kpina? Właściwie zachęta do wdrożenia nowych podań (R1+X). Te bomby jadą z prędkością racy i pozwalają migiem uruchomić gracza w najdalszym rejonie boiska (są dostępne i w wariancie wysokim). Ale są niezmiernie niecelne. Nadają się do zagrywania na wolne pole, bo trafić nimi pod odbiorcy lepiej nie próbować nogi. Więcej rodzajów podań nie przekłada się na ciekawsze kampanie. Specjalne zagrania znajdują raczej udziwnieniem, oraz i tak najważniejszą bronią jest bajka trójkątem. Niby gramy wtedy piłkę „na dobieg“, ale w FIFA 16 owo zagranie jest dużo bardziej uniwersalne. Przemocą kopnięcia prawie dorównuje specjalnym podaniom, aliści jest celniejsze. I przy obrońcach, jacy z rzadka przypominają samemu, że łatwiej odpierać przecinając linię poświęcenia, niż potem równać się z przeciwnikiem, kto ma piłkę, ów zagrania zwykle napływają do celu. Stanowiąc w okolicach koła głównego można rzucać takie piłki na ślepo. Oprócz tego czy przyjmiemy w ten sposób skrzydłowego, czyli środkowego napastnika, przypuszczalnie czeka nas następne rozczarowanie. W wariancie z atakiem ramieniem i dośrodkowaniem przekonamy się, że atoli piłka wydaje się kłopotliwa jak kamień, podczas gdy zagrywamy ją „osłabionym“ iksem, to platforma obywatelska dośrodkowaniu zachowuje się raczej jak gąsior. Zresztą nie tylko w owym czasie. Jeśli nienawidzicie specyfiku first touch, odpowiadającego za to, jak dokładnie gracz opanuje lecącą w stronę piłkę jego, owo w FIFA 16 czeka Was droga cierniowa. Nawet gwiazdy są tu problemy ze sklejeniem futbolówki istotnie, by nie podskoczyła im ona na wysokość klatki piersiowej. Także przy starciach piłkarzy wyrywa do góry niczym balonik. Problemy spośród fizyką nie zamykają się na karnacji. Naiwnie zakładałem, iż zeszłoroczne rozregulowanie środka kolizji zostanie w opisywanym roku naprawione. Na nieszczęście, cyrkowe sytuacje bez ustanku zdarzają się w każdym meczu. Podczas gdy piłkarze tylko potykają się o siebie, jest z tegoż trochę śmiechu. Błędniej, gdy sędzia wyrywa czerwoną kartkę zbyt faul z gatunku „przewróciłem gościa, albowiem inny mnie popchnął“. Nawet drobna szarpanina w polu poddanym, niedostrzegalna dla gracza absolutnie, potrafi powodować tu „jedenastką“. Owo niepoważne. FIFA 16 to zresztą zabawa, w której mniej bądź bardziej parlamentarne iteracje wołacza „CO!? “ latają wokół gracza nieustannie. Zwłaszcza po wciśnięciu przycisku za strzał odpowiadającego. Jako że gdy już przedrzemy się przez wszelkie drobne i duże uciążliwości w trakcie rozgrywania akcji i przystaniemy oko w narząd wzroku z bramkarzem, kolejny raz możemy tylko prosić, by zawodnik posłuchał naszej komendy. Plany są tu mocne. Bardzo fajna gra crafting minecraft do pobrania polecana przez grających. Nawet palnięcia głową przypominają w wyższym stopniu siatkarskie smecze, niżeli to co rozróżniamy na prawdziwych boiskach. Uderzenia nogą spośród taką siłą bez wątpliwości mogłyby połamać szczątki śmiertelnikowi na bramce. Może dlatego gros z nich rotuje Panu Bogu w okno? Nie potrafię inaczej wytłumaczyć tegoż, co dzieje się z piłką, jak decydujemy się na mocne uderzenie z 15 metrów i ściślej. Czasem „siądzie“ tudzież mamy bramkę spośród gatunku „stadiony świata“. Ale często miast tego wychodzi szopka, a sąsiedzi znajdują się traktowani kolejną wiązanką, bynajmniej nie kwiatów. Jak takie rzeczy rozstrzygają o wyniku meczu w sieci, wolno trochę osiwieć. Tudzież nieco się źle nastawić. Rok temu pisałem o odbieraniu graczowi części kontroli ponad wydarzeniami na boisku, w zamian za podszycie ich efektowności. Tenże trend jest w FIFA 16 nieciągniony. Nie dla jakichkolwiek będzie to zła wiadomość, ale moja osoba w wirtualnej cery nożnej nie odbitkę arcade'owej kopaniny. Stąd jestem tak smutny z tegorocznej odsłony i nie odgrywa mi się w nią dobrze. Jeżeli FIFA 15 egzystowała waszą ulubioną, silnie nie będziecie naprawdę markotni. FIFA 16 jest piękna, rozwinięta i jak ani jedna inna gra przenosi do naszego pomieszczenia atmosferę piłkarskiego religijna. Fantastycznie się na tę grę spogląda, gorzej się w nią gra. Na boisku to o wiele kompilacja niedoróbek wcześniejszych edycji wzbogacona o nowinki, które atoli trudno zapisać platforma obywatelska stronie plusów. EA potrzeba rozgrywającego nowego.